Verschil tussen kosten van eigen vermogen en kosten van schuld

Kosten van eigen vermogen en kosten van schulden zijn de twee hoofdcomponenten van kapitaalkosten (alternatieve kosten van het doen van een investering). Bedrijven kunnen kapitaal verwerven in de vorm van eigen vermogen of schuld, waarbij de meerderheid een combinatie van beide wil. Als het bedrijf volledig wordt gefinancierd door eigen vermogen, is de kapitaalkost het rendement dat moet worden voorzien voor de investering van aandeelhouders. Dit staat bekend als de kostprijs van het eigen vermogen. Aangezien er meestal ook een deel van het kapitaal wordt gefinancierd dat met schulden wordt gefinancierd, moeten de kosten van schulden worden verstrekt aan houders van schulden. Het belangrijkste verschil tussen de kosten van eigen vermogen en de kosten van schulden is dus dat de kosten van eigen vermogen worden verstrekt aan aandeelhouders, terwijl de kosten van schulden worden verstrekt aan houders van schulden.

INHOUD 1. Overzicht en belangrijkste verschil 2. Wat zijn kosten van eigen vermogen 3. Wat zijn kosten van schuld 4. Vergelijking zij aan zij - Kosten van eigen vermogen versus kosten van schuld 5. Samenvatting

Cost of Equity is het vereiste rendement door de aandeelhouders. De kosten van eigen vermogen kunnen worden berekend met behulp van verschillende modellen; een van de meest gebruikte is het Capital Assets Pricing Model (CAPM). Dit model onderzoekt de relatie tussen systematisch risico en verwacht rendement voor activa, met name aandelen. Cost of Equity kan als volgt worden berekend met behulp van CAPM.

ra = rf + βa (rm - rf)

Risicovrij tarief is het theoretische rendement van een belegging zonder risico. Praktisch is er echter geen sprake van een dergelijke investering waar absoluut geen risico is. Het tarief van de schatkistcertificaten van de overheid wordt meestal gebruikt als een benadering van de risicovrije rente vanwege de lage kans op wanbetaling.

Dit meet hoeveel de koers van een bedrijf reageert ten opzichte van de markt als geheel. Een bèta van één geeft bijvoorbeeld aan dat het bedrijf in lijn met de markt beweegt. Als de bèta meer dan één is, overdrijft het aandeel de bewegingen van de markt; minder dan één betekent dat het aandeel stabieler is.

Dit is het rendement dat beleggers verwachten te worden gecompenseerd voor beleggen boven het risicovrije tarief. Dit is dus het verschil tussen marktrendement en risicovrije rente.

Bijvoorbeeld ABC Ltd. wil $ 1,5 miljoen inzamelen en besluit dit bedrag volledig uit het eigen vermogen te halen. Risicovrije rente = 4%, β = 1,1 en marktrente is 6%.

Eigen vermogen hoeft geen rente te betalen; dus kunnen de fondsen met succes in het bedrijf worden gebruikt zonder extra kosten. Aandeelhouders verwachten over het algemeen echter een hoger rendement; daarom zijn de kosten van eigen vermogen hoger dan de kosten van schulden.

De kosten van schulden zijn gewoon de rente die een bedrijf betaalt op zijn leningen. Kosten van schuld zijn fiscaal aftrekbaar; dus wordt dit meestal uitgedrukt als een na belastingtarief. Kosten van schuld worden berekend zoals hieronder.

Kosten van schuld = r (D) * (1 - t)

Tarief vóór belasting = r (D)

Dit is de oorspronkelijke koers waartegen de schuld wordt uitgegeven; dit zijn dus de kosten voor belastingen van schulden.

Belastingaanpassing = (1 - t)

Het tarief waarvoor verschuldigde belasting met 1 moet worden afgetrokken om tot het tarief na belastingen te komen.

XYZ Ltd. geeft bijvoorbeeld een obligatie uit van $ 50.000 tegen een tarief van 5%. Vennootschapsbelastingtarief is 30%

Kosten van schuld = 5% (1 - 30%) = 3,5%

Belasting kan worden bespaard op schulden, terwijl het eigen vermogen belasting verschuldigd is. Rentetarieven op schulden zijn over het algemeen lager in vergelijking met het rendement dat aandeelhouders verwachten.

WACC berekent de gemiddelde kapitaalkosten, rekening houdend met de wegingen van zowel aandelen- als schuldcomponenten. Dit is het minimumpercentage dat moet worden bereikt om aandeelhouderswaarde te creëren. Aangezien de meeste bedrijven zowel uit eigen vermogen als uit schulden in hun financiële structuren bestaan, moeten ze beide overwegen bij het bepalen van het rendement dat moet worden gegenereerd voor de kapitaalhouders.

De samenstelling van schulden en eigen vermogen is ook van vitaal belang voor een bedrijf en moet te allen tijde op een acceptabel niveau zijn. Er is geen specificatie van een ideale verhouding met betrekking tot hoeveel schuld en hoeveel eigen vermogen een bedrijf zou moeten hebben. In bepaalde bedrijfstakken, vooral in kapitaalintensieve, wordt een groter deel van de schuld als normaal beschouwd. De volgende twee ratio's kunnen worden berekend om de combinatie van schuld en eigen vermogen in kapitaal te vinden.

Schuldratio = Totale schuld / Totaal activa * 100

Verhouding schuld / eigen vermogen = Totale schuld / Totaal eigen vermogen * 100

Het principiële verschil tussen kosten van eigen vermogen en kosten van schuld kan worden toegeschreven aan wie de opbrengsten moeten worden betaald. Als het voor de aandeelhouders is, moeten de kosten van het eigen vermogen worden overwogen en als het aan de schuldhouders is, moeten de kosten van de schuld worden berekend. Hoewel belastingbesparingen op schuld beschikbaar zijn, wordt een groot deel van de schuld in de kapitaalstructuur niet als een gezond teken beschouwd.

Referentie: 1. "Cost of Equity - Complete gids voor bedrijfsfinanciering." Investopedia. Np, 3 juni 2014. Web. 20 februari 2017. 2. 'Kosten van schulden'. Investopedia. Np, 30 december 2015. Web. 20 februari 2017. 3. "Gewogen gemiddelde kapitaalkosten." Gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) | Formule | Voorbeeld. Np, nd Web. 20 februari 2017. 4. "Schuld versus eigen vermogen - voor- en nadelen." FindLaw. Np, nd Web. 20 februari 2017.

Afbeelding met dank aan: 1. "Greece gmnt bonds" door Verbal.noun op Engelse Wikipedia (CC BY 3.0) via Commons Wikimedia